احساس عدم تلاش از سوی هر دو طرف در یک رابطه، تجربه‌ای تلخ و گیج‌کننده است. این احساس می‌تواند به مرور زمان صمیمیت را از بین ببرد و حتی منجر به فروپاشی رابطه شود. اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ دلایل متعددی وجود دارند که در این پست به 20 مورد از آنها اشاره می‌کنیم:

• 🌐

  عدم تعریف واضح از تلاش:

  شاید تعریف شما و طرف مقابل از “تلاش” متفاوت باشد.
• 🌐

  انتظارات غیر واقعی:

  انتظارات بیش از حد از طرف مقابل، او را دلسرد می‌کند.
• 🌐

  عدم قدردانی:

  وقتی تلاش‌های طرف مقابل دیده نشود و قدردانی نشود، انگیزه‌ای برای ادامه دادن باقی نمی‌ماند.

• 🌐

  مشکلات ارتباطی:

  ناتوانی در بیان نیازها و احساسات، منجر به سوءتفاهم و نارضایتی می‌شود.
• 🌐

  ترس از آسیب‌پذیری:

  اگر یکی از طرفین از آسیب دیدن می‌ترسد، ممکن است از تلاش کردن اجتناب کند.
• 🌐

  نداشتن وقت کافی:

  مشغله‌های زیاد زندگی، وقت و انرژی لازم برای رابطه را از بین می‌برد.
• 🌐

  بی‌انگیزگی:

  وقتی رابطه جذابیت خود را از دست می‌دهد، انگیزه برای تلاش کردن کم می‌شود.

• 🌐

  مشکلات حل نشده:

  مشکلات انباشته شده، انرژی رابطه را تحلیل می‌برند.
• 🌐

  وجود مسائل زمینه‌ای:

  افسردگی، اضطراب یا سایر مشکلات روانی می‌توانند بر انگیزه و توانایی فرد برای تلاش کردن تاثیر بگذارند.
• 🌐

  مقایسه با روابط دیگر:

  مقایسه رابطه خود با روابط کاملا مطلوب دیگران، می‌تواند باعث نارضایتی و بی‌انگیزگی شود.
• 🌐

  نبود اهداف مشترک:

  وقتی طرفین اهداف مشترکی ندارند، انگیزه‌ای برای همکاری و تلاش برای یکدیگر وجود ندارد.
• 🌐

  فقدان صمیمیت:

  نبود صمیمیت عاطفی و فیزیکی، رابطه را سرد و بی‌روح می‌کند.
• 🌐

  یکنواختی:

  روتین و یکنواختی، هیجان و جذابیت رابطه را از بین می‌برد.
• 🌐

  نگرش منفی:

  نگرش منفی و انتقادی به رابطه، باعث دلسردی و ناامیدی می‌شود.
• 🌐

  مسائل مالی:

  مشکلات مالی می‌توانند فشار زیادی بر رابطه وارد کنند و باعث اختلاف و بی‌انگیزگی شوند.
• 🌐

  دخالت دیگران:

  دخالت خانواده و دوستان، می‌تواند تنش و اختلاف را در رابطه افزایش دهد.
• 🌐

  تفاوت در شخصیت:

  تفاوت‌های اساسی در شخصیت و ارزش‌ها، می‌تواند منجر به اختلاف و عدم تفاهم شود.
• 🌐

  تغییرات در زندگی:

  تغییر شغل، نقل مکان یا سایر تغییرات مهم در زندگی، می‌تواند رابطه را تحت تاثیر قرار دهد.
• 🌐

  عدم تعادل قدرت:

  وقتی یکی از طرفین قدرت بیشتری در رابطه دارد، ممکن است احساس کند نیازی به تلاش ندارد.
• 🌐

  اعتیاد:

  اعتیاد به الکل، مواد مخدر یا سایر رفتارهای اعتیادآور، می‌تواند رابطه را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.

شناسایی علت یا علل اصلی این احساس، اولین قدم برای حل مشکل است. پس از شناسایی، با هم گفتگو کنید، نیازها و انتظارات خود را بیان کنید و برای یافتن راه حل‌های مشترک تلاش کنید. در صورت نیاز، از کمک یک مشاور متخصص بهره بگیرید.

چرا در روابط احساس می‌کنیم هیچ‌کدام تلاش نمی‌کنیم؟

1. انتظارات غیرواقعی

گاهی اوقات ما انتظاراتی از طرف مقابل داریم که اصلاً منطقی نیستند. این انتظارات می‌توانند در مورد میزان توجه، محبت، یا حتی وظایفی باشند که بر عهده می‌گیرند. وقتی این انتظارات برآورده نمی‌شوند، احساس می‌کنیم که طرف مقابل تلاشی نمی‌کند، در حالی که شاید او دارد به اندازه توانش تلاش می‌کند. باید انتظارات خود را با واقعیت تطبیق دهیم و ببینیم که آیا منصفانه هستند یا نه. گاهی انتظاراتی که داریم برگرفته از فیلم ها و رمان هاست که پایه های واقعی ندارند. به خودتان زمان دهید تا این انتظارات را بررسی کنید. در یک رابطه دو طرفه انتظار نقش مهمی دارد و این موضوع باید بررسی و تحلیل شود. اگر انتظارات طرفین از یکدیگر مشخص نشود، نتیجه خوبی به همراه نخواهد داشت.

2. عدم برقراری ارتباط موثر

وقتی نمی‌توانیم به درستی با طرف مقابل ارتباط برقرار کنیم، نمی‌توانیم نیازها و احساسات خود را به او منتقل کنیم. این عدم ارتباط باعث می‌شود که احساس کنیم طرف مقابل به ما اهمیت نمی‌دهد و تلاشی برای درک ما نمی‌کند. یادگیری مهارت‌های ارتباطی، مانند گوش دادن فعال و بیان احساسات به شیوه‌ای سازنده، می‌تواند به حل این مشکل کمک کند. گاهی سکوت و قهر کردن، بدترین نوع عدم برقراری ارتباط است. به جای اینکه با سکوتتان طرف مقابل را مجازات کنید، با او صحبت کنید. مهارت ارتباط موثر را می‌توانید در کلاس ها یا کتاب های مختلف یاد بگیرید. سعی کنید واضح و شفاف منظورتان را برسانید.

3. احساس ناامنی و ترس از آسیب‌پذیری

اگر احساس ناامنی می‌کنیم و می‌ترسیم که آسیب ببینیم، ممکن است از تلاش کردن در رابطه خودداری کنیم. این ترس می‌تواند ناشی از تجربه‌های گذشته باشد یا از باورهای منفی در مورد خودمان و دیگران. برای غلبه بر این ترس، باید روی خودمان کار کنیم و اعتماد به نفس خود را افزایش دهیم. در این راه می‌توانید از یک روانشناس کمک بگیرید. به خودتان یادآوری کنید که همه روابط مثل هم نیستند و می‌توانید تجربه جدیدی داشته باشید. باور داشته باشید که لیاقت یک رابطه سالم و خوب را دارید. به جای فرار کردن از آسیب پذیری، با آن روبرو شوید.

4. عدم قدردانی از تلاش‌های کوچک

گاهی اوقات ما آنقدر درگیر مسائل روزمره می‌شویم که از تلاش‌های کوچک طرف مقابل قدردانی نمی‌کنیم. این عدم قدردانی باعث می‌شود که او احساس کند تلاش‌هایش دیده نمی‌شوند و بی‌انگیزه شود. سعی کنیم به کارهای کوچکی که طرف مقابل برای ما انجام می‌دهد توجه کنیم و از او تشکر کنیم. یک لبخند و یک تشکر ساده می‌تواند معجزه کند. هدیه دادن های کوچک هم می‌تواند نشان دهنده قدردانی شما باشد. با قدردانی کردن، انگیزه طرف مقابل را برای تلاش بیشتر افزایش می دهید.

5. اولویت ندادن به رابطه

وقتی ما زندگی پرمشغله‌ای داریم، ممکن است ناخودآگاه رابطه خود را در اولویت‌های پایین‌تری قرار دهیم. این بی‌توجهی باعث می‌شود که طرف مقابل احساس کند برای ما مهم نیست و تلاشی برای حفظ رابطه نمی‌کند. سعی کنیم زمان مشخصی را برای با هم بودن و انجام فعالیت‌های مشترک اختصاص دهیم. برنامه ریزی برای یک شام مشترک یا یک سفر کوتاه می‌تواند مفید باشد. حتی یک تماس تلفنی کوتاه در طول روز می‌تواند نشان دهد که به او فکر می کنید. اولویت دادن به رابطه به معنای فدا کردن خود نیست، بلکه به معنای متعادل کردن زندگی است.