چرا برخی افراد در روابط عاشقانه خود بیش از حد درگیر می‌شوند؟

در این مقاله، به بررسی 12 دلیل رایج برای این نوع درگیری در روابط عاشقانه می‌پردازیم:

• 🌐

  ترس از تنهایی:

  ترس از تنها ماندن و ناتوانی در تحمل احساسات منفی ناشی از تنهایی، فرد را به سمت وابستگی شدید به شریک عاطفی سوق می‌دهد.
• 🌐

  اعتماد به نفس پایین:

  افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، ممکن است ارزش خود را در گروی تایید و عشق شریک عاطفی خود بدانند و برای حفظ رابطه به هر قیمتی تلاش کنند.
• 🌐

  سابقه آسیب‌های عاطفی:

  تجربیات ناخوشایند گذشته، مانند طرد شدن یا خیانت، می‌تواند باعث ایجاد ناامنی عاطفی و نیاز مبرم به اطمینان خاطر در روابط بعدی شود.
• 🌐

  الگوهای رفتاری آموخته شده:

  فرد ممکن است در خانواده‌ای بزرگ شده باشد که در آن وابستگی و درگیری بیش از حد در روابط عاطفی به عنوان یک هنجار تلقی می‌شده است.
• 🌐

  نیاز به کنترل:

  درگیری بیش از حد می‌تواند تلاشی برای کنترل رابطه و جلوگیری از اتفاقات ناخوشایند باشد.
• 🌐

  عدم وجود مرزهای سالم:

  نداشتن مرزهای مشخص در رابطه، باعث می‌شود که فرد به راحتی در زندگی شریک عاطفی خود غرق شود و نیازهای او را بر نیازهای خود ترجیح دهد.
• 🌐

  مشکلات در تنظیم هیجانات:

  ناتوانی در مدیریت احساسات و واکنش‌های هیجانی، می‌تواند منجر به رفتارهای تکانشی و افراطی در رابطه شود.
• 🌐

  فانتزی‌های غیرواقعی از عشق:

  باور به اینکه عشق باید کامل و بی‌نقص باشد و هرگونه اختلاف یا مشکلی نشانه شکست رابطه است، می‌تواند باعث ایجاد فشار روانی و تلاش بیش از حد برای حفظ رابطه شود.
• 🌐

  عدم وجود علایق و فعالیت‌های فردی:

  وقتی فرد هیچ فعالیت یا علاقه‌ای خارج از رابطه ندارد، تمام هویت و شادی خود را به رابطه وابسته می‌کند.









مقدمه

در روابط عاشقانه، مرز باریکی بین عشق و وابستگی بیمارگونه وجود دارد. گاهی اوقات، افراد به حدی درگیر رابطه می‌شوند که هویت فردی خود را از دست می‌دهند و تمام زندگی‌شان حول محور معشوق می‌چرخد. این درگیری بیش از حد، نه تنها به رابطه آسیب می‌زند، بلکه سلامت روان فرد را نیز به خطر می‌اندازد.

در این مقاله، به بررسی دلایل این پدیده و ارائه راهکارهایی برای ایجاد یک رابطه سالم و متعادل خواهیم پرداخت.

1. کمبود اعتماد به نفس

افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، اغلب به دنبال تایید و ارزش از جانب دیگران، مخصوصا شریک عاطفی خود هستند. این نیاز شدید به تایید، باعث می‌شود که بیش از حد در رابطه سرمایه‌گذاری کنند و از ترس از دست دادن معشوق، رفتارهایی را انجام دهند که به ضرر خودشان است.

کمبود اعتماد به نفس می‌تواند باعث شود فرد احساس کند بدون تایید و حضور شریک عاطفی خود، ارزشی ندارد.

این احساس ناامنی می‌تواند منجر به رفتارهای کنترل کننده و وابستگی شدید شود.

فرد به طور مداوم به دنبال اطمینان خاطر از عشق و علاقه شریک خود است.

ترس از تنهایی و رها شدن، محرک اصلی این رفتارها است.

این افراد اغلب فراموش می کنند که ارزش آنها مستقل از روابطشان است.

تقویت اعتماد به نفس، کلید رهایی از این وابستگی ناسالم است.

2. ترس از تنهایی

ترس از تنهایی یکی از مهم‌ترین دلایل وابستگی بیش از حد در روابط است. افرادی که به شدت از تنهایی می‌ترسند، حاضرند هر کاری برای حفظ رابطه انجام دهند، حتی اگر این رابطه سالم و رضایت‌بخش نباشد.

این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته، مانند طرد شدن یا از دست دادن عزیزان باشد.

نوشته های مشابه
• 
  چطور رابطه‌ای سالم و پایدار بسازیم؟ 16 نکته کلیدی

  شهریور 3, 1404

فرد تنهایی را به عنوان یک تهدید بزرگ برای امنیت و خوشبختی خود تلقی می کند.

این ترس می‌تواند باعث شود فرد در روابطی بماند که به او آسیب می زنند.

به جای روبرو شدن با تنهایی، فرد به شدت به شریک خود وابسته می شود.

درک و پذیرش تنهایی به عنوان بخشی از زندگی، می‌تواند به کاهش این وابستگی کمک کند.

یادگیری لذت بردن از تنهایی، قدم مهمی در جهت استقلال عاطفی است.

3. الگوهای رفتاری ناسالم در کودکی

نحوه تعامل والدین با یکدیگر و با فرزندان، تاثیر بسزایی در شکل‌گیری الگوهای رفتاری فرد در روابط عاشقانه دارد. اگر فرد در کودکی شاهد روابط ناسالم و وابستگی‌های بیمارگونه بوده باشد، احتمال تکرار این الگوها در روابط خود بیشتر است.

روابط آشفته در خانواده می‌تواند باعث ایجاد ناامنی عاطفی در فرد شود.

فرد ممکن است یاد بگیرد که برای جلب توجه و محبت، بیش از حد به دیگران وابسته شود.

الگوهای حل تعارض ناسالم در خانواده می‌تواند به روابط عاشقانه فرد منتقل شود.

درمان و مشاوره می‌تواند به فرد کمک کند تا این الگوهای ناسالم را شناسایی و تغییر دهد.

آگاهی از تاثیرات دوران کودکی، گام مهمی در جهت ایجاد روابط سالم است.

قطع چرخه الگوهای ناسالم، به فرد و نسل های آینده کمک می کند.

4. نیاز به کنترل

فرد احساس می کند با کنترل دیگران، می‌تواند از آسیب دیدن جلوگیری کند.

این رفتار می‌تواند منجر به حسادت و رفتارهای کنترل کننده شود.

تلاش برای کنترل دیگران، نشانه ای از عدم کنترل بر زندگی خود است.

رها کردن نیاز به کنترل، به فرد آرامش و آزادی بیشتری می بخشد.

عدم استقلال مالی و عاطفی، فرد را به شریک عاطفی خود وابسته می‌کند. اگر فرد نتواند نیازهای مالی و عاطفی خود را به تنهایی برآورده کند، به احتمال زیاد برای حفظ رابطه، رفتارهایی را انجام می‌دهد که به ضررش تمام می‌شود.

استقلال مالی به فرد قدرت انتخاب و آزادی عمل می دهد.

استقلال عاطفی به فرد کمک می کند تا احساسات خود را مدیریت کند و به دیگران وابسته نباشد.

عدم استقلال می‌تواند باعث شود فرد در روابطی بماند که به او آسیب می زنند.

تلاش برای کسب استقلال مالی و عاطفی، سرمایه گذاری ارزشمندی برای آینده است.

شناسایی و تقویت نقاط قوت فردی، گام مهمی در جهت کسب استقلال است.

یادگیری مهارت های جدید و توسعه فردی، به افزایش اعتماد به نفس و استقلال کمک می کند.

6. تصورات غیر واقعی از عشق

برخی افراد تصورات غیر واقعی و کاملا مطلوب‌گرایانه‌ای از عشق دارند. آنها فکر می‌کنند عشق باید همیشه بی‌نقص و بدون هیچگونه مشکل باشد. این تصورات غیر واقعی، باعث می‌شود که در صورت بروز هرگونه مشکل در رابطه، ناامید و دلسرد شوند و برای حفظ تصویر کاملا مطلوب خود، بیش از حد در رابطه درگیر شوند.

رسانه ها و فرهنگ عامه اغلب تصویری غیر واقعی از عشق ارائه می دهند.

تصورات نادرست از عشق می‌تواند باعث ایجاد انتظارات غیر منطقی در روابط شود.

پذیرش این واقعیت که هیچ رابطه ای بی نقص نیست، گام مهمی در جهت داشتن یک رابطه سالم است.

تلاش برای ایجاد یک رابطه واقع بینانه و مبتنی بر احترام متقابل، به جای تلاش برای رسیدن به یک تصویر کاملا مطلوب، اهمیت دارد.

شناسایی و به چالش کشیدن باورهای نادرست در مورد عشق، می‌تواند به بهبود روابط کمک کند.

توجه به نقاط قوت و ضعف هر دو طرف، به ایجاد یک رابطه پایدارتر کمک می کند.

7. مشکل در تعیین مرزها

افرادی که در تعیین مرزهای سالم مشکل دارند، اغلب به دیگران اجازه می‌دهند از آنها سوء استفاده کنند و به نیازهای خود بی‌توجهی می‌کنند. این افراد، به دلیل ترس از ناراحت کردن دیگران، نمی‌توانند “نه” بگویند و در نتیجه، بیش از حد در رابطه سرمایه‌گذاری می‌کنند.

مرزهای سالم به فرد کمک می کنند تا از خود محافظت کند و از سوء استفاده جلوگیری کند.

عدم توانایی در تعیین مرزها می‌تواند منجر به فرسودگی عاطفی و استرس شود.

یادگیری نه گفتن و اولویت دادن به نیازهای خود، مهارت مهمی است.

تمرین و تکرار می‌تواند به فرد کمک کند تا در تعیین مرزها قوی تر شود.

احترام به مرزهای دیگران نیز به همان اندازه مهم است.

برقراری ارتباط شفاف و با صداقت با شریک عاطفی، به تعیین مرزهای سالم کمک می کند.

8. عدم وجود سرگرمی‌ها و علایق شخصی

اگر فرد تمام وقت و انرژی خود را صرف رابطه کند و هیچ سرگرمی و علاقه شخصی نداشته باشد، به شدت به شریک عاطفی خود وابسته می‌شود. داشتن سرگرمی‌ها و علایق شخصی، به فرد کمک می‌کند تا هویت فردی خود را حفظ کند و از زندگی لذت ببرد، حتی بدون حضور معشوق.

داشتن سرگرمی ها و علایق شخصی به فرد کمک می کند تا تعادل را در زندگی خود حفظ کند.

این فعالیت ها به فرد فرصت می دهند تا با افراد جدید آشنا شود و دایره اجتماعی خود را گسترش دهد.

سرمایه گذاری در علایق شخصی، به افزایش اعتماد به نفس و احساس رضایت از زندگی کمک می کند.

ترک سرگرمی ها و علایق به خاطر رابطه، اشتباه بزرگی است.

حفظ استقلال و هویت فردی، برای داشتن یک رابطه سالم ضروری است.

9. عزت نفس مشروط

عزت نفس مشروط به این معناست که فرد ارزش خود را بر اساس موفقیت‌ها، دستاوردها و یا تایید دیگران می‌داند. افرادی که عزت نفس مشروط دارند، برای جلب توجه و محبت شریک عاطفی خود، هر کاری انجام می‌دهند و از ترس از دست دادن او، بیش از حد در رابطه درگیر می‌شوند.

عزت نفس مشروط، فرد را به شدت به تایید دیگران وابسته می کند.

این افراد اغلب احساس می کنند که برای دوست داشته شدن، باید کامل و بی نقص باشند.

تلاش برای کسب تایید دیگران، می‌تواند منجر به رفتارهای خود تخریبی شود.

تقویت عزت نفس ذاتی، به فرد کمک می کند تا ارزش خود را مستقل از عملکرد و تایید دیگران بداند.

پذیرش خود با تمام نقاط قوت و ضعف، کلید رهایی از عزت نفس مشروط است.

به خودتان اجازه دهید که اشتباه کنید و از اشتباهات خود درس بگیرید.

10. باورهای محدود کننده در مورد روابط

برخی افراد باورهای محدود کننده‌ای در مورد روابط دارند که باعث می‌شود بیش از حد در رابطه درگیر شوند. مثلا ممکن است فکر کنند “اگر کسی واقعاً مرا دوست داشته باشد، باید همیشه با من موافق باشد” یا “اگر رابطه من کامل نباشد، پس من شکست خورده‌ام”. این باورها، باعث می‌شود که فرد برای حفظ رابطه، از خواسته‌ها و نیازهای خود چشم‌پوشی کند.

باورهای محدود کننده میتوانند ناشی از تجربیات گذشته، فرهنگ یا رسانه ها باشند.

این باورها میتوانند باعث ایجاد انتظارات غیر منطقی و رفتارهای ناسالم شوند.

شناسایی و به چالش کشیدن باورهای محدود کننده، گام مهمی در جهت بهبود روابط است.

به دنبال یافتن باورهای جایگزین و مثبت تر باشید.

مثلا به جای این که فکر کنید “اگر رابطه من کامل نباشد، پس من شکست خورده‌ام”، به این فکر کنید که “هر رابطه ای نیاز به تلاش و سازش دارد”.

تغییر باورها، زمان و تمرین می خواهد.

11. فرار از مشکلات دیگر زندگی

گاهی اوقات، افراد برای فرار از مشکلات دیگر زندگی، مانند مشکلات خانوادگی، شغلی یا مالی، به رابطه عاشقانه پناه می‌برند. این افراد، تمام تمرکز خود را بر روی رابطه می‌گذارند و از حل مشکلات اصلی خود غافل می‌شوند. این رفتار، نه تنها مشکلات اصلی را حل نمی‌کند، بلکه به رابطه نیز آسیب می‌زند.

رابطه نباید به عنوان یک راه حل برای فرار از مشکلات دیگر استفاده شود.

حل مشکلات اصلی زندگی، به فرد کمک می کند تا احساس قدرت و کنترل بیشتری داشته باشد.

اگر احساس می کنید که از رابطه برای فرار از مشکلات استفاده می کنید، به دنبال کمک حرفه ای باشید.

به جای فرار از مشکلات، با آنها روبرو شوید و برای حل آنها تلاش کنید.

12. اختلالات روانی

در برخی موارد، درگیری بیش از حد در رابطه می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال روانی، مانند اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا اختلال شخصیت وابسته (DPD) باشد. این اختلالات، باعث می‌شوند که فرد در تنظیم احساسات، برقراری روابط سالم و حفظ مرزهای شخصی مشکل داشته باشد. در این موارد، مراجعه به روانپزشک و روان‌درمانگر ضروری است.

اختلالات روانی میتوانند بر نحوه تعامل فرد در روابط تاثیر بگذارند.

تشخیص و درمان به موقع این اختلالات، می‌تواند به بهبود روابط کمک کند.

اگر احساس می کنید که ممکن است به یک اختلال روانی مبتلا باشید، از مراجعه به متخصص نترسید.

مراقب سلامت روان خود باشید.